بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری سل در شهرستان اردبیل طی سال‏های ۸۹-۱۳۸۴

زمینه و هدف: سل یک بیماری باکتریایی مزمن است که در اثر مجموعه‏ای از مایکوباکتریوم‏ها مخصوصاً مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود و در 85 درصد موارد به شکل ریوی تظاهر می نماید. بررسی اپیدمیولوژی بیماری در طول زمان اهمیت بسزایی در ارزیابی استراتژی کنترل بیماری و روند شاخص‏های سلامت دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژیک وضعیت میزان بروز سل در شهرستان اردبیل می‏باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی تمام بیماران مبتلا به سل که در فاصله سال‏های 89-1384 توسط مرکز بهداشت شهرستان اردبیل شناسایی و ثبت شده بودند، انجام شد. داده‏ها توسط پرسشنامه از اطلاعات پرونده بیماران جمع‏آوری و با استفاده از روش‏های آمار توصیفی و تحلیلی در قالب جدول و نمودار در نرم افزار spss آنالیز شد. یافته ها: میانگین سنی تعداد 297 بیمار مبتلا به سل 44 سال و انحراف معیار 1/18 سال بود. 1/49% بیماران مرد و بقیه زن بودند. 83% بیماران ساکن شهر و بقیه ساکن روستا بودند. متوسط میزان بروز کلی سل طی سال‏های مورد مطالعه در شهرستان اردبیل 54/8 در هر صد هزارنفر بوده است. از کل موارد سل، 2/56% ریوی و 8/43% خارج ریوی بودند. شایعترین ارگان درگیر در سل خارج ریوی غدد لنفاوی باشیوع 4/25% بوده است. نتیجه گیری: توجه بیشتر به شناسایی به موقع موارد جدید سل ریوی اسمیر مثبت و شروع درمان پس از تشخیص قطعی و همچنین با توجه به سن پایین افراد مبتلا به سل، ارزیابی موانع اجرای برنامه‏های کنترلی و درمانی و آموزش این گروه‏های جمعیتی ضروری می‏باشد.